Канададаги навбатдаги йиғилиш арафасида G7 гуруҳи ўзининг 50 йиллик юбилейига бир вақтнинг ўзида беқарор ва аҳамияти сўнган ҳолатда кириб келмоқда. Бир пайтлар глобал ялпи ички маҳсулотнинг 70 фоизини ташкил этган бу тузилма бугун 30 фоизга ҳам етмайди. Халқаро аҳолининг бор-йўғи 10 фоизини қамраб олган мамлакатлар гуруҳи ўзининг сиёсий ва иқтисодий нуфузини сақлаб қолишда жиддий қийинчиликларга дуч келмоқда.
Ушбу ташкилот 1975 йилда Франция президенти Валери Жискар д’Эстен ташаббуси билан ташкил этилган бўлиб, АҚШ, Япония, Буюк Британия, Франция, Италия ва Германия раҳбарлари иқтисодий инқирозлар муҳокамаси учун бир дастурхон атрофида тўпланган эди. Кейинчалик Канада ҳам гуруҳга қўшилиб, G7 номи юзага келган.
Бироқ G7 таъсири сўнгги ўн йилликларда анча сусайди. Бир томондан, Россиянинг 1997 йили гуруҳга қўшилиши ва 2014 йилда Қримни аннексия қилгани учун чиқарилиши бу форматнинг сиёсий кучсизлигини кўрсатди. Шунингдек, Доналд Трампнинг «Америка биринчи» сиёсати ҳам G7 ичидаги иқтисодий ҳамкорликни заифлаштирди.
Трампнинг G7 саммитларига кеч RSVP қилиши ва ҳатто йиғилиш баёнотини йиртиб ташлаши, жаҳон етакчилари ўртасидаги иттифоқчиликнинг йиртилишини акс эттирган. Ҳозирги пайтда кўпгина халқаро муаммолар — иқтисодий беқарорлик, сунъий интеллект хавфлари ва энергетика мувозанати — G7 доирасида эмас, балки бошқа майдонларда муҳокама қилинмоқда.
Бугунги кунга келиб, G7 нафақат ўзининг амалий таъсирини йўқотмоқда, балки рамзий жиҳатдан ҳам ўз ўрнини BRICS каби альтернатив форматларга бой бермоқда. Баъзи кузатувчилар фикрича, ташкилотни қайта тиклаш учун янги дипломатик стратег ва интеллектуал етакчи керак — Хенри Киссинжер сингари. Аммо глобал иқтисоддаги улуши пасайиб бораётган давлатлардан ташкил топган гуруҳнинг келажаги мураккаб ва ноаниқ бўлиб қолмоқда.