Журналистларни ҳимоя қилиш қўмитасининг минтақавий раҳбари Сара Қудаҳ фикрига кўра, Ғазода журналистика фақат қамал қилингани йўқ — улар қасддан очликка дучор қилинган. Исроил томонидан тўлиқ блокада жорий этилган шароитда журналистлар ўз фаолиятларини давом эттириш имконидан маҳрум бўлмоқда.
Халқаро агентликлар огоҳлантиришича, Ғазодаги 2,1 млн аҳоли учун очлик инқирози муқаррар. Ушбу вазиятда маҳаллий журналистлар – халқаро ОАВ чиқиб кетганидан сўнг ҳам қолиб, ҳақиқатни ёритишга ҳаракат қилган инсонлар – қийноқлар билан юзма-юз келмоқда. Улардан камида 184 нафари ҳалок бўлган, қолганлари эса очлик, сувсизлик ва хавфсизликсизлик шароитида меҳнат қилмоқда.
Журналистлар шунчаки ўз вазифасини бажармоқда: болаларнинг йиғиси, ерга ётқизилган шифохоналар, масс қабрларни дунёга кўрсатишга ҳаракат қилмоқда. Аммо электрсиз, камералар музлаб қолган, қаламлар титраб ёзаётган вазиятда бунинг уддасидан чиқиш амри маҳол.
Бу фақат гуманитар инқироз эмас – бу сўз эркинлигига қарши ҳужум. ОАВсиз ҳақиқат ўлади, гувоҳлар бўлмайди, жавобгарлик сўралмайди. Исроилнинг халқаро журналистларни киритмаслик сиёсати, ҳуқуқий мустақил текширувларни кечиктирмоқда. Бу — тасодиф эмас, уюштирилган.
Шу ҳолатда Европа Иттифоқининг сукути — бетарафлик эмас, жавобгарликдан қочишдир. Агар ЕИ инсон ҳуқуқлари, демократия ва сўз эркинлигига содиқ эканини даъво қилса, ҳозир ҳаракат қилиш вақти келди. ЕИ-Исроил ҳамкорлик келишуви қайта кўриб чиқилиши шарт ва Ғазога журналистларнинг кириши таъминланиши лозим.
Журналистлар ёрдам сўраётгани йўқ — улар фақат бор бўлиш ва ҳақиқатни ёритишни исташмоқда. Бу эса демократик жамият учун оддий талаб эмас, балки асосий шарт ҳисобланади, дея хабар берган Сара Қудаҳ Politico нашрига.